Με αφορμή τη συνεχιζόμενη κρίση που πλήτει (και) το επάγγελμα του πολιτικού μηχανικού στην Ελλάδα και σε συνδυασμό μετην επιστροφή των περισσοτέρων μας απο τις διακοπές (όσοι πήγαν!) με την "αναπόφευκτη" μεγαλύτερη επαφή με τη φύση που είχαμε, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, μου γεννήθηκαν ερωτήματα και φυσικά σκέψεις αλλά και αδιέξοδα!
Εξηγούμαι αμέσως γιατί αρκετά μπερδεμένα ξεκινήσαμε!
Με τη ραγδαία πρόοδο της τεχνολογίας αλλά και την συνεχώς αυξανόμενη κατα τις τελευταίες δεκαετίες μετακίνηση του πλυθησμού στα μεγάλα αστικά κέντρα ο άνθρωπος γενικότερα αλλά και ο πολιτικός μηχανικός ειδικότερα έχασε τελείως την επαφή του με το φυσικό του περιβάλλον.
Προτού συνεχίσω και για να ξεκαθαρίσουμε μερικά ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ πράγματα, οι σκέψεις που ακολουθούν δεν είναι σε ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ επίρριψη ευθυνών σε αυτούς που δέχονται τις επιπτώσεις της κρίσης, δηλαδή ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ.
Τουναντίον, είναι σκέψεις Αλληλεγγύης που μπορεί για κάποιους να αποτελέσουν εφαλτήριο για προβληματισμό και αναζήτηση διεξόδου στην παρούσα φάση και με τα υφιστάμενα οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά και ο,τι άλλα δεδομένα.
Οι λύσεις που δόθηκαν απο τους πρώτους "μηχανικούς" απο αρχαιοτάτων χρόνων δηλαδή εώς και σήμερα είναι πάντα στη φύση και στη ΜΗΧΑΝΙΚΗ.
Ωστόσο ο άνθρωπος ζούσε στη φύση, περπάταγε στο φυσικό περιβάλλον και διαχειριζόταν/ εκμεταλλευόταν τους διαθέσιμους πόρους που αυτό του παρείχε!
Σήμερα ζει στην πόλη, σερφάρει στο διαδίκτυο και καταναλώνει οτι του επιβάλλεται!
Εν ολίγοις, δεν πιστεύω οτι μπορούν να βρεθούν αξιόλογες λύσεις προς μια καλύτερη ποιότητα ζωής (που θέλοντας και μή στη σημερινή κοινωνία προϋποθέτει και την οικονομική άνεση) για τον απλό* άνθρωπο κατοικώντας εντός των μεγαλουπόλεων.
(*τουτέστιν οποιονδήποτε δεν ανήκει στο 1 - 2% της οικονομικής ελίτ της χώρας, οι οποίοι προφανώς εντος - εκτός αλλα και... επι τα αυτά της πόλης θα ευημερούν και θα αυξάνουν τα κέρδη τους ... no matter what!)
Φυσικά σε καμία περίπτωση δεν απορρίπτω ούτε την πρόοδο της τεχνολογίας, ούτε το διαδίκτυο ούτε τίποτα απο αυτά που ο Άνθρωπος δημιούργησε για να καλύψει ανάγκες, να βελτιώσει την καθημερινότητά του και γενικότερα την ποιότητα της ζωής του.
Η λύση, πιστεύω (ή καλύτερα πιθανολογώ) μπορεί να έρθει απο την "επιστροφή στα βασικά" (back to basics).
Και ως λύση σαφώς εννοώ και την (ατομική) οικονομική ανάκαμψη εκτός απο τη γενικότερη βελτίωση της ποιότητας ζωής (με τις αμέτρητες παραμέτρους που αυτή έχει).
Όπως και να το κάνουμε η καλύτερη λύση για τη μετακίνηση μεγάλου όγκου ή βάρους ήταν, είναι και θα είναι ο μοχλός.
Ούτε το double click ούτε το copy paste ούτε καν το move to recycle bin!
Η παρακάτω εικόνα εκτός απο καθαρά χιουμοριστική είναι και λίγο "ενοχλητικά" πραγματική!
Μήπως υπάρχουν πράγματα που, ιδιαίτερα εμείς οι μηχανικοί, μπορούμε να κάνουμε αν σκεφτούμε τον τρόπο που λειτουργούν τα πράγματα στη φύση, τα φυσικά προϊόντα, τις απλόχερα διαθέσιμες πρώτες ύλες απο το νερό και τα καλάμια (ναι βεβαίως και έχουν βρεθεί επιτυχημένες επιχειρηματικές λύσεις που αφορούν προϊόντα που προέρχονται απο το "ταπεινό" καλάμι) μέχρι τους καρπούς, τα φρούτα και τα λαχανικά!!!
Ως μηχανικοί, βεβαίως καλούμαστε να βρούμε λύσεις, να συνθέσουμε, να κατασκευάσουμε ίσως και να αξιοποιήσουμε αυτά που μας δίνονται με τον καλύτερο τρόπο και να καλύψουμε ανάγκες.
Οπότε η συνταγή απλή:
Πολύ φύση
Πολύ παρατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος
Λίγη Μηχανική
Λίγη (εως πολύ) φαντασία
& αρκετή διάθεση για αλλαγή *
ET VOILA!
*προσοχή, προσοχή ουδεμία σχέση με τη γνωστή "αλλαγή" του 1981, εννοώ διάθεση για να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τη ζωή και τον άνθρωπο (δεν εννοώ μέσω skype ή βιντεοκλήσης αλλά ζωντανά -θυμάστε;-), αλλάγή σε αυτά που θεωρούμε σημαντικά και ασήμαντα και μια μικρή αναζήτηση (μέσα μας εννοώ!!! μη googlάρετε αμέσως!!!!) στο τι πραγματικά αξίζει και τι θέλουμε να κάνουμε στο ταξίδι της ζωής. Κρίμα θά΄ναι να λέμε "πέρασα και δεν άγγιξα" (εκτός απο το πληκτρολόγιο και το mouse βεβαίως-βεβαίως τα οποία απο άγγιγμα άλλο τίποτα).
Προφανώς δεν συμβουλέυω κανέναν και για τίποτα, ΑΠΛΑ όπως λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι :
" I'M JUST THINKING OUT LOUD"
(ΠΕΡΙΤΤΗ) ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ:
ΌΠΩΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ (Ή ΟΠΩΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΦΑΙΝΟΜΑΙ ΟΤΑΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ) :
ΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΝΙΩΘΩ ΟΤΑΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙA:
